φιλοθέατος

-ον, Μ

αυτός που αποτελεί ευχάριστο θέαμα για τους άλλους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + θεατός (< θεῶμαι), πρβλ. ἀξιο-θέατος].